رهبری داریم که غرق در خداست.

روزی هرساله اش از روضه هاست

نام شیرینش شده آرام جان

مونس است او مونس روح و روان

هست برما او امیر و او ولی

نام زیبایش بود سید علی

خون حیدر میدورد درخون او

عالمی هر دم  شده مجنون او

او امیراست و امیری میکند

با دعایش دست گیری میکند

صحبت نورانی اش بی اشتباه

اوهمانند چراغ بین راه

برسرم نور ولایت مستدام

دیدنت آقا به زخمم التیام

باتواز دشمن ندارم واهمه

پشت توباشد دعای فاطمه

داد بر من رهبرم تنها شود

وای برمن سرورم تنها شود

گر علی تنها شود بی چاره ایم

در کویر بی کسی آواره ایم

در غیاب یاسر و عمارها

با نبود میثم تمار ها

غم مخور ای رهبرم ما زنده ایم

برسر پیمان و عهدت مانده ایم

دلهره بر دل ندارد جاده ای

همچو تو تا آخرش ایستاده ایم

لبیک یا خامنه ای